Van de Orangutans in de jungle naar duiken op Pula
Blijf op de hoogte en volg Mandy
25 April 2013 | Indonesië, Lambareh
Van de Orangutans in de jungle naar duiken op Pulau Weh
Om te beginnen is mijn reis goed verlopen, behalve dat ik dit keer nauwelijks geslapen heb. Tijdens mijn tussenstop op Kuala Lumpur om naar Medan te gaan waren er naast een heleboel locale moslims en moslima's geen toeristen te bekennen. De enige niet-local was een Duitse man die voor zaken naar Medan reisde.
Eenmaal aangekomen op Medan liep ik samen met de Duitse man het vliegveld binnen toen we meteen werden aangesproken door een local. Hij vroeg ons om onze paspoorten en vertelde dat hij onze visums voor ons zou regelen en vertelde ons te wachten.
Toen hij hoorde dat ik naar Bukit Lawang ging zei hij dat hij daar werkte en mij wel daarheen zou brengen voor $40. De Duitse man vertrouwde de local niet en zei dat ik beter niet met hem mee kon gaan in mijn eentje. Ik wist eigenlijk niet wat ik ervan moest denken en of de man te vertrouwen was, ik was vooral overdonderd en moest het allemaal even op mij in laten werken. Toen we vervolgens niet door de paspoortcontrole heen hoefden omdat hij alles al geregeld zou hebben kreeg ik er wel een naar gevoel bij. Vooral toen hij de Duitse man er daarna geld voor vroeg.
De Duitse man zou zijn contact in Medan bellen om te vragen wat ik het beste kon doen. Uiteindelijk ben ik met de Duitse man en zijn chauffeur meegegaan en hebben zij mij afgezet op het busstation in Medan. Vanaf daar ben ik vervolgens in 3 uur met een minibusje vol met alleen locals naar Bukit Lawang gereden.
Volgens mij rijdt het verkeer hier links, maar daar was niet veel van te merken. Al het verkeer rijdt kris kras door elkaar en van alle kanten komen brommertjes voorbij gereden. Ik heb nog nooit zoveel brommers gezien. Echt bizar!
Had trouwens ook weer iets meegemaakt. Wilde op het vliegveld naar de wc gaan toen ik erachter kwam dat ze hier staand wc's hebben en geen wc-papier gebruiken. Naast de wc staat een grote bak met water met een pannetje erin om je ontlasting weg te spoelen en ze gebruiken hun linkerhand om af te vegen. Met staand plassen heb ik niet zo'n moeite maar in Bukit Lawang heb ik eerst maar even een rol wc-papier gekocht ;).
In Bukit Lawang heb ik bij aankomst meteen een driedaagse jungletrekking geboekt voor de volgende dag samen met drie Duitse jongens en een Duits meisje die zich daarvoor al hadden ingeschreven.
De volgende ochtend startte het avontuur in de jungle met twee dagen vooral veel klimmen en wat minder afdalingen op zoek naar met name de Orangutans.
Na ongeveer een uur zagen we de eerste Orangutan met een baby. Heel indrukwekkend om te zien! Orangutans leven individueel en slapen nooit vaker dan een keer op dezelfde plek. Ze bouwen hun nesten hoog in de bomen, weg van eventuele tijgers en andere vijanden. Orangutans krijgen ongeveer elke zes jaar een baby. De baby's blijven ongeveer zes tot zeven jaar bij hun moeder totdat ze zelfstandig zijn. Naast Orangutans hebben we de Thomas Leaf Monkey gezien, de Long Tail Makaki......... , grote varanen en een kleine schildpad.
Iets minder blij werd ik van de muggen waardoor ik helemaal ben lekgestoken :s.
Teruggekomen uit de jungle heb ik nog een hele gezellige avond gehad met een stel backbackers die ik tijdens de trekking had ontmoet op de campsite en de volgende ochtend ben ik het dorpje nog even in geweest en heb ik nog een vleermuisgrot bezocht.
De wandeling naar de grot was erg mooi en onderweg kwam ik uitgelopen op een weeshuis. De eigenaresse van het weeshuis is een Nederlandse vrouw en haar Indonesische man en zij hebben het weeshuis in 2005 opgericht na de verwoestingen van de tsunami in 2003. Op dit moment zitten er 18 kinderen. De eigenaresse vertelde dat de kinderen van maandag tot en met zaterdag naar school gaan en dat ze na school de mogelijkheid hebben om bijles te volgen in het weeshuis.
Bukit Lawang betekent trouwens de deur (Bukit) naar de jungle (Lawang). Het is een klein dorpje gelegen aan de rand van de jungle en wordt doorsneden door een brede rivier. De rivier wordt door locals gebruikt om in te wassen, te douchen en in te zwemmen.
Na de jungletrekking dacht ik, laat ik het voorbeeld eens volgen en mijn kleren eens gaan wassen in de rivier toen een groep kinderen enthousiast naar mij riepen en vroegen of ik met ze op de foto wilde. Ik zei ja hoor natuurlijk en toen kwamen uit de groep (ongeveer 10-12 personen) overal telefoontjes tevoorschijn om een foto te maken. Eerst met de hele groep en toen nog stuk voor stuk apart. Haha echt zo leuk, moest echt lachen in mijzelf. Maar blijkbaar vinden locals het heel bijzonder om met reizigers op de foto te gaan en zal ik dat nog wel vaker meemaken hier.
Verder ben ik trouwens voortaan getrouwd als ze dat vragen, want als je zegt dat je single bent of soms zelfs dat je een vriend hebt vinden ze dat raar. Op de weg naar Bukit Lawang werd mij dat voor het eerst gevraagd en toen ik maar zei dat ik een vriend had vroeg hij of hij mij mocht vergezellen naar Bukit Lawang. Soms is het dus beter om te zeggen dat je getrouwd bent.
Inmiddels ben ik nu vanaf Binjai met een nachtbus onderweg naar Pulau Weh, een eiland ten Noorden van Sumatra. Ik had eigenlijk gepland om na Bukit Lawang verder richting het Zuiden te reizen, maar nadat ik hele positieve verhalen had gehoord over het eiland en het duiken daar heb ik na vele overwegingen toch besloten om eerst naar Pulau Weh te gaan om te duiken en mijn PADI te gaan halen.
Ik ben nu na ongeveer 12 uur rijden bijna gearriveerd in Banda Aceh waarvandaan ik met de ferry de oversteek maak naar Pulau Weh.
In de nachtbus hadden we Wifi dus dat was een mooie gelegenheid om mijn eerste reisverslag te plaatsen.
Tot snel! X
Om te beginnen is mijn reis goed verlopen, behalve dat ik dit keer nauwelijks geslapen heb. Tijdens mijn tussenstop op Kuala Lumpur om naar Medan te gaan waren er naast een heleboel locale moslims en moslima's geen toeristen te bekennen. De enige niet-local was een Duitse man die voor zaken naar Medan reisde.
Eenmaal aangekomen op Medan liep ik samen met de Duitse man het vliegveld binnen toen we meteen werden aangesproken door een local. Hij vroeg ons om onze paspoorten en vertelde dat hij onze visums voor ons zou regelen en vertelde ons te wachten.
Toen hij hoorde dat ik naar Bukit Lawang ging zei hij dat hij daar werkte en mij wel daarheen zou brengen voor $40. De Duitse man vertrouwde de local niet en zei dat ik beter niet met hem mee kon gaan in mijn eentje. Ik wist eigenlijk niet wat ik ervan moest denken en of de man te vertrouwen was, ik was vooral overdonderd en moest het allemaal even op mij in laten werken. Toen we vervolgens niet door de paspoortcontrole heen hoefden omdat hij alles al geregeld zou hebben kreeg ik er wel een naar gevoel bij. Vooral toen hij de Duitse man er daarna geld voor vroeg.
De Duitse man zou zijn contact in Medan bellen om te vragen wat ik het beste kon doen. Uiteindelijk ben ik met de Duitse man en zijn chauffeur meegegaan en hebben zij mij afgezet op het busstation in Medan. Vanaf daar ben ik vervolgens in 3 uur met een minibusje vol met alleen locals naar Bukit Lawang gereden.
Volgens mij rijdt het verkeer hier links, maar daar was niet veel van te merken. Al het verkeer rijdt kris kras door elkaar en van alle kanten komen brommertjes voorbij gereden. Ik heb nog nooit zoveel brommers gezien. Echt bizar!
Had trouwens ook weer iets meegemaakt. Wilde op het vliegveld naar de wc gaan toen ik erachter kwam dat ze hier staand wc's hebben en geen wc-papier gebruiken. Naast de wc staat een grote bak met water met een pannetje erin om je ontlasting weg te spoelen en ze gebruiken hun linkerhand om af te vegen. Met staand plassen heb ik niet zo'n moeite maar in Bukit Lawang heb ik eerst maar even een rol wc-papier gekocht ;).
In Bukit Lawang heb ik bij aankomst meteen een driedaagse jungletrekking geboekt voor de volgende dag samen met drie Duitse jongens en een Duits meisje die zich daarvoor al hadden ingeschreven.
De volgende ochtend startte het avontuur in de jungle met twee dagen vooral veel klimmen en wat minder afdalingen op zoek naar met name de Orangutans.
Na ongeveer een uur zagen we de eerste Orangutan met een baby. Heel indrukwekkend om te zien! Orangutans leven individueel en slapen nooit vaker dan een keer op dezelfde plek. Ze bouwen hun nesten hoog in de bomen, weg van eventuele tijgers en andere vijanden. Orangutans krijgen ongeveer elke zes jaar een baby. De baby's blijven ongeveer zes tot zeven jaar bij hun moeder totdat ze zelfstandig zijn. Naast Orangutans hebben we de Thomas Leaf Monkey gezien, de Long Tail Makaki......... , grote varanen en een kleine schildpad.
Iets minder blij werd ik van de muggen waardoor ik helemaal ben lekgestoken :s.
Teruggekomen uit de jungle heb ik nog een hele gezellige avond gehad met een stel backbackers die ik tijdens de trekking had ontmoet op de campsite en de volgende ochtend ben ik het dorpje nog even in geweest en heb ik nog een vleermuisgrot bezocht.
De wandeling naar de grot was erg mooi en onderweg kwam ik uitgelopen op een weeshuis. De eigenaresse van het weeshuis is een Nederlandse vrouw en haar Indonesische man en zij hebben het weeshuis in 2005 opgericht na de verwoestingen van de tsunami in 2003. Op dit moment zitten er 18 kinderen. De eigenaresse vertelde dat de kinderen van maandag tot en met zaterdag naar school gaan en dat ze na school de mogelijkheid hebben om bijles te volgen in het weeshuis.
Bukit Lawang betekent trouwens de deur (Bukit) naar de jungle (Lawang). Het is een klein dorpje gelegen aan de rand van de jungle en wordt doorsneden door een brede rivier. De rivier wordt door locals gebruikt om in te wassen, te douchen en in te zwemmen.
Na de jungletrekking dacht ik, laat ik het voorbeeld eens volgen en mijn kleren eens gaan wassen in de rivier toen een groep kinderen enthousiast naar mij riepen en vroegen of ik met ze op de foto wilde. Ik zei ja hoor natuurlijk en toen kwamen uit de groep (ongeveer 10-12 personen) overal telefoontjes tevoorschijn om een foto te maken. Eerst met de hele groep en toen nog stuk voor stuk apart. Haha echt zo leuk, moest echt lachen in mijzelf. Maar blijkbaar vinden locals het heel bijzonder om met reizigers op de foto te gaan en zal ik dat nog wel vaker meemaken hier.
Verder ben ik trouwens voortaan getrouwd als ze dat vragen, want als je zegt dat je single bent of soms zelfs dat je een vriend hebt vinden ze dat raar. Op de weg naar Bukit Lawang werd mij dat voor het eerst gevraagd en toen ik maar zei dat ik een vriend had vroeg hij of hij mij mocht vergezellen naar Bukit Lawang. Soms is het dus beter om te zeggen dat je getrouwd bent.
Inmiddels ben ik nu vanaf Binjai met een nachtbus onderweg naar Pulau Weh, een eiland ten Noorden van Sumatra. Ik had eigenlijk gepland om na Bukit Lawang verder richting het Zuiden te reizen, maar nadat ik hele positieve verhalen had gehoord over het eiland en het duiken daar heb ik na vele overwegingen toch besloten om eerst naar Pulau Weh te gaan om te duiken en mijn PADI te gaan halen.
Ik ben nu na ongeveer 12 uur rijden bijna gearriveerd in Banda Aceh waarvandaan ik met de ferry de oversteek maak naar Pulau Weh.
In de nachtbus hadden we Wifi dus dat was een mooie gelegenheid om mijn eerste reisverslag te plaatsen.
Tot snel! X
-
25 April 2013 - 14:24
Chantal:
Hè meis,
Ik weet niet of je het al hebt gehoord maar er komt een nichtje of neefje bij en ik wordt eindelijk tante. Het zal allemaal wel weer super zijn wat je meemaakt maar kijk alsjeblieft uit. Geniet ervan want week nr 1 is al weer bijna voorbij
Dikke kus -
25 April 2013 - 14:54
Sofie:
Hahaha MEGA !! Ik ga je volgende verslag echt niet meer in het stiltelokaal vd uni lezen..... Moet zo lachen om jou he! Jij met je wc-rol, huwelijk, muggen en locals ! ;-) Nou gelukkig vermaak je je goed! Fijn om te lezen en wel goed oppassen he! Geniet er nog lekker van lieverd, dikke kus xx -
25 April 2013 - 23:23
Marloes:
Zoveel herkenbare dingen dat ik steeds weer gelukmomentjes beleef bij het lezen!
Succes met je PADI? Heb je onderwater cameratje? Xx -
26 April 2013 - 09:19
Anke Vermeulen:
he columbus
en plof je zit meteen weer in t avontuur beginnend bij de grens.
en ook de getrouwde vrouw uithangen heerlijk ik hang weer aan je lippen.
lachen he die kinderen die vragen om foto te maken zo herkenbaar op sulowesi zelfs
volwassenen die stopte met hun brommertje mag ik op de foto hahaha
ik zie me al door de efteling lopen en aan ieder met n fototoestel vragen mag ik op de foto.
whaaaaaa lache.
en nu je padi halen makkie voor jou dat weet ik zeker.
nou nog veel avontuur tegemoed zou ik zeggen en uitkijken he ook al ben je de getrouwde vrouw
klein berichtje uit wolluk gisteren 1 mooie dag heerlijk weer en nu je raad t alregen en de tempratuur door de helft
de groeten van kiske houdoe war tot hoorns moi xx
-
26 April 2013 - 20:02
Monique:
Ha lieverd! Wat een ervaringen zo al in de eerste paar dagen! Heel herkenbaar de muggen, De "toiletbezoeken" en de ellelange(nacht) busritten ;) Gezellig tussen de locals; zo voel je je echt een toerist en kun je heerlijk de cultuur snuiven!hihi. Gaaf dat je al gaat duiken. Ben benieuwd naar je ervaringen. Much fun en kijk uit naar je volgende bericht! Xxx Monique -
27 April 2013 - 10:34
Edje En Nienke :
Hey meid, wat een belevenissen allemaal al weer! Echt leuk om je zo te volgen!! Die wc's blijven leuk, maar dat van die linkerhand wisten wij niet ha, ha!! Geniet er nog van en blijf vooral ons zo op de hoogte houden, erg leuk! Dikke kus van ons xx -
27 April 2013 - 11:32
Patrick:
He Mandy!
Super leuk verslag weer! Prachtig om je verhalen te horen, heb er gelijk beeld bij. Zelfs bij het toilet hahaha Leuk dat je nu als getrouwde vrouw door het leven gaat, maar ik mis eigenlijk wel een knal feest! Die houden we dan maar als je terug bent! Veel plezier met duiken. Ben erg benieuwd naar je volgende verhaal.
X Patrick -
27 April 2013 - 16:51
Lindsay:
He mand,
Echt super leuk om te lezen. Zit er helemaal in als ik aan het lezen ben en zie het dan helemaal voor me. Alleen toen je daar net aan kwam is het maar goed dat je die duitse man had ontmoet, want wie weet wat ze met je van plan waren!
Niet voor te stellen wat jij allemaal in 1 week mee maakt terwijl wij een 'gewone' werkweek hebben.
Geniet ervan en ik ben weer benieuwd naar je volgende verslag.
Dikke kus linds -
27 April 2013 - 18:20
Mandy:
hey man je hebt alweer heel wat meegemaakt dan,vind het wel grappig van die toiletten. leuk om je zo te kunnen volgen.wens je nog heel veel plezier.en uitkijken xxx mandy -
02 Mei 2013 - 09:38
Romy:
Haa meis!
Wat een verhaal weer zeg om te lezen!
Je maakt echt weer veel mee zeg! Leuk!
Goed om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt..
Geniet er nog van!! Maar dat zal vast wel goedkomen!
Op naar het volgende verslag ;-)
Dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
