Het groene zuiden

Vanuit het Kings Park in Perth zijn we doorgereden naar Fremantle, een sfeervol kustplaatsje aan een bruisende haven met daar vlakbij een leuke straat met allerlei eetcafeetjes en barretjes, ook wel de Cappuccino Strip genoemd.
Aangezien wij er op zaterdag waren, waren er ook de Fremantle Markets. Super leuk om even rond te struinen tussen de eetkraampjes en de prulletjes die ze op de overdekte markt verkochten. Rondom de markt kwam je hier en daar straatartiesten tegen die bezig waren met hun act.
Toen we op de Cappuccino Strip een bakker voorbij liepen, met allerlei lekkere dingen, konden we het niet laten om daar even het terras op te duiken en iets te bestellen. We hadden de rest van de dag meteen geen honger meer. Het stuk taart dat Tim kreeg hadden we achteraf beter kunnen delen.
Net zoals in Perth reden hier ook weer de gratis CAT bussen in en rondom het centrum. Ongeveer 15 minuten lopen vanaf de camping was een busstop voor zo'n CAT bus. Ideaal om daarmee dus van en naar het centrum te komen.

Voor de tweede dag in Fremantle hadden we tickets gekocht om met de ferry naar Rottnest Island te gaan, een eiland met meer dan 50 adembenemende stranden op 25 minuten varen vanaf de haven van Fremantle. Bij het ticket voor de ferry hadden we ook fietsen gehuurd voor op het eiland. Het leek ons leuk om het eiland rond te fietsen en bij verschillende strandjes te stoppen om te zwemmen. Het eiland was namelijk maar 22,5 km in omtrek. Bij de verhuur van de fietsen waren ze alleen vergeten te vermelden dat het eiland vrij heuvelachtig was en de fietsen die we kregen waren nou niet de beste fietsen. Bij de eerste beste stop heeft Tim meteen zijn fiets geruild tegen een andere huurfiets, die naast onze fietsen geparkeerd stond. Ach die man ging toch weg met zijn boot haha. Ben wel benieuwd wat hij dacht toen hij terugkwam bij zijn fiets.
Afgezien van het feit dat het soms afzien was om tegen de heuvels op te fietsen, was het een super mooi eiland en waren de uitzichten over de verschillende baaien en stranden prachtig. Het water was wel erg koud, dus heel veel gezwommen hebben we niet. Wel was het lekker om af en toe even in en uit het water te gaan om af te koelen.
Op het eiland kwam je overal Quokka's tegen, ca 40 cm grote vriendelijke knaagdieren, die met hun lange staart aardig wat weg hadden van een rat. Overal waar mensen waren, kwamen de beestjes kijken of er wat te eten te halen was.
Aan het einde van de dag waren onze beentjes aardig verzuurd van al het fietsen en hebben we onze Rottnest ervaring afgesloten met een drankje op het terras.
Bij terugkomst in Fremantle hebben we nog genoten van een heerlijk portie fish and chips aan de haven, voordat we terug zijn gegaan naar de camping.

De volgende stop na Fremantle was Margaret River, bekend om zijn wereldberoemde wijnen en de productie van kaas en chocolade.
Onderweg naar Margaret River zijn we voor de lunch gestopt bij Meelup Beach in Dunsborough. Vervolgens zijn we doorgereden naar Cape Naturaliste, waar je vanaf een uitkijkpunt walvissen kon spotten. In eerste instantie zagen we er geen, maar toen we goed keken zagen we even later in de verte een walvis die water in de lucht spoot. Cool, maar helaas was hij wel erg ver weg.

Aan het einde van de middag kwamen we aan bij de camping in Margaret River, waar we drie nachten zijn verbleven. De omgeving werd steeds groener en meer bebost naarmate we verder naar het zuiden reden. Heel mooi om dat contrast te zien met de rest van de westkust dat grotendeels uit woestijn bestond.

De volgende ochtend zijn we begonnen met een guided tour bij Lake Cave, een van de ca 100 grotten in de omgeving. Van de vier grotten die toegankelijk waren voor publiek, stond Lake Cave bekend als de mooiste.
Vanaf een groot platform liepen we via 325 traptredes naar de bodem van een grote krater omgeven door hoge bomen. De krater maakte vroeger deel uit van de grot, totdat dit gedeelte van de grot vele jaren terug is ingestort. Eenmaal op de bodem van de krater klommen we via een trap de grot in waar we over een looppad door de grot werden begeleid over water en langs mooie zandsteen formaties. Super mooi om te zien hoe de zandsteen formaties weerspiegelden in het stilstaande water in de grot.
Ondanks dat Tim in het begin niet heel enthousiast was te moeten betalen om de grot te kunnen zien, was hij ook blij verrast met wat we in de grot zagen.

Na Lake Cave zijn we via een mooie route door het bos verder gereden naar Cape Leeuwin, waar je vanaf een vuurtoren uitzicht had over twee oceanen die bij elkaar kwamen. Je kon ook een audiotour doen bij de vuurtoren. Aangezien wij alleen geïnteresseerd waren in de uitzichten, zijn we de rij bij de kassa voor de audiotour voorbij gelopen en zijn we rechtstreeks naar de vuurtoren gelopen. Achteraf was dat denk ik niet de bedoeling, want echt iedereen liep met apparatuur voor de audiotour. We voelden onszelf dus wel een beetje lopen daar, maar ach we hebben er uiteindelijk wel wat dollars mee bespaard ;).

Vervolgens zijn we naar Hamelin Bay gegaan, een van de beste plaatsen in Australië om eagle rays van dichtbij te spotten. Wat een mooie plek! Het strand was echt een plaatje. Terwijl we onze lunch aan het eten waren op het strand, zagen we een stukje verderop allemaal mensen foto's maken bij het water. Uit nieuwsgierigheid ben ik meteen gaan kijken en het bleek een rog te zijn die super dicht langs de kant heen en weer aan het zwemmen was.
Op een gegeven moment stond ik tot net voorbij mijn enkels in het water toen de rog naar mij toe kwam en vervolgens over mijn voeten, langs mijn benen af zwom. Ik probeerde niet te bewegen, maar ik vond het toch best een raar gevoel toen ik zijn glibberige buik over mijn voeten voelde gaan. Wel super cool om de rog van zo dichtbij te hebben gezien.

Na Hamelin Bay zijn we naar de Berry Farm gegaan, een knusse koffie en lunchroom middenin de heuvels vlakbij Margaret River. Aangezien we al geluncht hadden gingen we voor iets lekkers. Tim ging voor pannenkoeken en ik voor scones. Pfff dat was echt de laatste keer hoor, de volgende keer gaan we echt delen. Yeah right!
Vanaf de Berry Farm zijn we terug gereden naar Margaret River, waar we nog even lekker aan het strand hebben gelegen en een verfrissende duik hebben genomen.

Terug bij de camping raakten we in gesprek met de buren, een vader en zijn drie zoons. Zij woonden aan de Oostkust van Australië en waren nu samen een roadtrip aan het maken voor 9 dagen. Die dag vond de Melbourne Cup plaats, een paardenrace, dat blijkbaar heel groot is in Australië. Zij hadden vanaf 's ochtends 9.00 uur al in de kroeg gezeten, dus ze waren alle vier al aardig beschonken toen we ze tegenkwamen op de camping. Aan praat kwamen we dus niet te kort ;).

De volgende ochtend was het zo ver. Die dag gingen we een wijnproeverij doen bij 6 verschillende wijngaarden in de omgeving van Margaret River. De dag was volledig verzorgd inclusief een lunch in een restaurant bij een van de wijngaarden en een tapas plank voor onderweg in de bus. Het idee erachter was om Tim eindelijk een keer aan de wijn te krijgen. Na een bezoek aan de eerste twee wijngaarden bleek al snel dat hij de voorkeur had voor een Sauvignon Blanc, al vond hij veel van de wijnen allemaal hetzelfde smaken. De rode wijnen waren minder favoriet. Hij vond het wel erg leuk om te doen, dus wie weet dat we in Nederland nog een keer samen aan de wijn zitten :).
Naast de wijngaarden hebben we 's middags een stop gemaakt bij een chocolate en cheese factory om nog wat chocolade en kaas te proeven. Daarmee kwam een einde aan de tour en werden we netjes teruggebracht bij de camping.

De dag erna hebben we onze route verder vervolgd naar het zuiden. De route die we reden door de groene heuvels was prachtig. Ik heb er alleen meer van kunnen genieten dan Tim, aangezien hij druk bezig was met het oefenen van zijn bochtentechniek.

In de buurt van Pemberton zijn we naar de top van twee enorme Karri bomen geklommen. In deze bomen werden tussen 1930 en 1940 lookouts gemaakt om bosbranden te spotten in het grote Karri bos. De lookouts worden nu nog gebruikt, wanneer vliegtuigen niet kunnen vliegen.
In totaal zijn er 8 lookouts gemaakt in de omgeving, waarvan er 3 voor het publiek zijn opengesteld. Via stalen pinnen, die rondom in de bomen geboord waren, was een trap gemaakt naar een lookout. De eerste boom die we beklommen hadden was 61 meter hoog en de tweede boom was 75 meter hoog. Toen we aan de eerste klim begonnen vonden we het wel apart dat je helemaal niet gezekerd was. Ik vroeg me oprecht af of er nog nooit iemand naar beneden was gevallen, want als je je voeten even niet goed wegzet en uitglijdt zou dat zo maar kunnen gebeuren. De klim was in ieder geval niet geschikt voor mensen met hoogtevrees, maar het uitzicht vanaf de lookout was zeker de moeite waard! Als je googled op 'Dave Evans Bicentennial Tree' dan kun je zien hoe de trap eruit ziet.

Naast het geklim en geklauter in de bomen hebben we in het Gloucester National Park een korte hike gedaan naar een waterval. Niet spectaculair, maar gewoon leuk om even te zien. Wel spectaculair was het uitzicht bij Point D'Entrecasteaux, waar je vanaf een klif uitkeek over de ruige kust en de bossen van het National Park. Met dit beeld in ons hoofd zijn we doorgereden naar Walpole, de eindbestemming voor die dag.

Vanuit Walpole zijn we de volgende ochtend eerst naar Mount Frankland gereden. Daar aangekomen zijn we via een pittige klimmetje naar de top geklommen, waarvandaan we eindeloze uitzichten hadden over de rondom gelegen bossen. Een goed begin van de dag!

De volgende spot was de giant tingle tree, een red tingle tree in het karri en tingle forrest die uitgehold is door brand. Bizar hoe zo'n enorme boom overeind kan blijven staan op alleen de buitenste laag van de boom. Vervolgens zijn we via een ander mooi uitzichtpunt aan de kust doorgereden naar de Valley of the Giants, waar we de bekende Tree Top Walk gedaan hebben. De wandeling was 600 meter lang en bracht je via een ijzeren constructie op 40 meter boven de grond. Best bijzonder om op die hoogte tussen de gigantische tingle trees te lopen.

De laatste stop die dag was bij de Greens Pool en de nabij gelegen Elephant Rocks, enorme rotsformaties gelegen in kristalhelder zeewater. Echt een plaatje om te zien. Je kon op beide plekken zwemmen, maar daar vonden we het net iets te fris voor. In plaats daarvan hebben we lekker op het strand gelegen bij Greens Pool, want dat was wel goed te doen.

Aan het einde van de middag kwamen we vervolgens aan bij de camping in Denmark, waar we nog maar net waren toen we alweer meerdere keren gestoken waren. Grrr kut muggen.

De volgende dag ging de reis verder naar Albany, een plaatsje dat bekend stond om zijn vele attracties aan de kust. Een mooie kust had het zeker. In het nabij gelegen Torndirrup National Park hebben we de zogenoemde Gap en Natural Bridge bezocht. De mooiste van de twee was The Gap, een kloof aan de kust waarin het zeewater met veel geweld tegen de rotsen omhoog werd geslagen. Er was een uitzichtpunt gemaakt waarbij je een paar meter over de kloof hing en de golven onder je door zag komen. Erg indrukwekkend om te zien!
Na deze uitzichtpunten zijn we naar een volgend uitkijkpunt in het park gereden. Jeejtje ik dacht dat we al veel mooie uitzichtpunten aan de kust hadden gehad, maar hier was de kust echt adembenemend. Links en rechts keek je zo ver je kon kijken uit over een dichtbegroeide kustlijn, grenzend aan een fel gekleurde oceaan. Zo mooi!
Last but not least zijn we doorgereden naar Little Beach, een strand dat regelmatig verkozen is tot een van de beste stranden van West Australië. Toen we er kwamen snapten we waarom. Het enige nadeel was dat het die dag vrij bewolkt was en dat er een frisse wind stond, waardoor we niet aan het strand hebben kunnen liggen.
's Avonds zijn we lekker gaan eten bij een leuk eetcafeetje vlakbij de camping, waar we samen, ja ja, een wijntje gedronken hebben bij het eten. Hij vond het nog lekker ook ;).

Na een nacht in Albany was het tijd geworden om terug te rijden naar Perth. We waren blij dat we nog zoveel van het zuidwest hebben kunnen zien en het was zo goed geweest. De laatste stop die we gepland hadden onderweg naar Perth was voor de zogenoemde Granite Skywalk in het Porongurup National Park.
Een hike van 2,2 km door het bos bracht ons bij enorme granieten rostformaties. Je moest een klein stukje over rotsen klimmen om vervolgens bij een trap uit te komen die je naar het begin van de Granite Skywalk bracht, een balkon gebouwd tegen de zijkant van een hoog uitstekende rots. Vanaf het balkon had je een super gaaf uitzicht over de omgeving. Doordat het balkon uitstak en de onderkant als het ware vrij hing, kon je dwars door de bodem naar beneden kijken. Best indrukwekkend als je daar zo staat en een mooie afsluiting van onze reis in Australië.

Aan het einde van de middag kwamen we aan in Perth, waar we nog twee dagen over hadden om een beetje te relaxen. Nog voordat alle geweldige dingen van de afgelopen weken een beetje hadden kunnen bezinken, zaten we alweer in het vliegtuig naar Bangkok voor ons volgende avontuur. Ook daar hebben we weer heel veel zin in!

Met dank aan Tim, mijn trouwe chauffeur, hebben we deze reis in totaal 9808 km gereden, waar ik er hooguit 5 van achter het stuur heb gezeten na de bierproeverij in Broome.