De beklimming van de Kilimanjaro

Dag 1 De start: Lemosho startpoint (2424 m) - Forest camp (2821 m)

Na een nacht van slecht slapen werden we om 7.30 uur bij het ontbijt verwacht om vervolgens tussen 8.30 uur en 9.00 uur vanaf het hotel in Moshi te vertrekken naar het startpunt van de Lemosho route. En met ons vele anderen.

In een soort jeep reden we eerst naar de Lemosho gate waar iedereen zich voor de klim moest inschrijven.
Onderweg naar de gate zijn we 3 keer gestopt om de tassen bovenop de auto opnieuw vast te binden. Shawn stelde nog voor om te helpen maar dat hoefde niet. De weg was op sommige stukken verassend goed en op andere stukken was het niet geasfalteerd en zat de weg vol gaten en hobbels.
Vervolgens zijn we nog een keer gestopt bij een wegrestaurantje om naar de wc te gaan. Daar wilde Shabaz, onze gids, ons iets laten zien. Hij nam ons mee naar de keuken waar een vrouw aan het koken was. Toen ze de deksel van de pan haalde ging ik bijna over mijn nek. Gatver lag daar bijna een hele koe met kop en al in. "Hier dit is zijn tong", zei Shabaz. Echt te smerig!

Om 12.15 uur kwamen we aan bij de gate waar we ons moesten inschrijven en we een lunchpakket kregen uitgereikt. En degenen die zich nog niet neergelegd hadden bij het feit dat ze in Afrika waren werden nu wat geïrriteerd want 2,5 uur later vervolgde de weg pas naar het startpunt. TIA, This Is Africa!
Dan maar lekker van het zonnetje genieten :).

Omdat er wat problemen waren, werden we bij een andere groep in de bus gestopt om het laatste stukje naar het startpunt te rijden. He en laat dat nou toevallig net de groep zijn van Matt en Joe.

Aangekomen bij het startpunt begonnen we om 15.40 uur met een mooie hike door het regenwoud begeleid door het gezang van de vogels. Af en toe kon je ook verschillende apen in de bomen zien klimmen. Laat ze zich nu alleen steeds verstoppen net wanneer ik een foto wilde maken.

Een kleine 3 uur later kwamen we rond 18.25 uur aan bij Forest camp waar we de eerste nacht zouden overnachten.
Gezien het tempo dat we gelopen hadden kwamen we nog voor onze dragers aan op het kamp waarna we nog dik een uur hebben moeten wachten voordat onze tenten waren opgezet. En aangezien we met zijn vijven waren en ik de enige vrouw was had ik een tent voor mijzelf :). De jongens jaloers ;).

Naast onze tenten hadden we ook een tent met daarin een tafel en stoelen waar we voor het eten nog wat gekaart hebben.
Verder hadden we ook een prive toilet, een tent van 1x1 m met daarin een emmer met een wc-bril erop. Als je wist hoe de wc-voorzieningen op het kamp waren dan was je daar echt heel blij mee. Vooral als je 's nachts naar de wc moest, want onze prive wc stond slechts een paar meter van onze tenten vandaan.

Doordat de dragers later waren liep alles een stuk uit en zaten we pas om 22.15 uur te eten. Het eten was erg lekker dus dat maakte veel goed!
Daarna zijn we maar meteen gaan slapen want de volgende dag zouden we weer om 6.30 uur gewekt worden.

Dag 2 Forest camp (2821 m) - Shira I camp (3504 m)

De eerste dag zonder douche is een feit. Deze week moest ik het doen met natte washandjes en 's ochtends een afwasteiltje met warm water en een stukje zeep.

Na een prima eerste nacht werden we 's ochtends om 7.00 uur wakker gemaakt met 'bed tea', oftewel ze kwamen thee op bed brengen.
Vervolgens werd om 7.30 uur het ontbijt geserveerd waarna we weer met genoeg energie aan dag 2 begonnen. Onze grote rugzakken bleven weer achter bij de dragers en bepakt met een dagrugzak met wat extra kleding, water en snacks verlieten we om 9.00 uur het kamp.
Gelukkig was het weer alweer wat opgeklaard nadat het 's nachts flink geregend had.

Hierna volgde een mooie tocht door het regenwoud gevolgd door prachtige uitzichten over de valleien toen de bebossing lichter werd.

Helaas draaide het weer halverwege de dag om en begon het stevig te regenen. De regen bleef aanhouden tot aan Shira I camp waar we zouden stoppen voor de lunch.
Door de regen waren we inmiddels allemaal zeiknat en koud en onze dragers waren nog niet op het kamp gearriveerd dus er waren ook nog geen tenten om in te schuilen.
Hoe langer je stil stond des te kouder het werd. Op dat moment voelde iedereen zich echt kut, alles was zeiknat en het hield maar niet op met regenen.

Op het kamp waren twee hutten aanwezig bestemd voor de dragers en gidsen. Verder stonden op het kamp een aantal houten wc hokjes.
Uit nood besloten Scott en Shawn te gaan schuilen in een van die wc hokjes. Geloof me daar wil je zo min mogelijk komen.
Gelukkig konden Tanner, Brad en ik een schuilplekje vinden bij de dragers in een van de hutten. Alleen toen kwam het punt dat het nog steeds kei hard regende en ik naar de wc moest nadat ik het toch echt zo lang mogelijk had geprobeerd om uit te stellen.
Bij het wc hokje aangekomen stonden Scott en Shawn op hun sokken in de wc naast hun doorweekte schoenen en zeiden ze dat ik maar achter hun langs moest gaan. Ok stel je voor, een houten hokje van 2x2 m waarna je bij binnenkomst om een tussenschotje loopt waarachter je een gat in de bodem vindt waaronder een groot gat is uitgegraven. En stel je dan voor dat er 2 mannen voor dat schotje staan te schuilen omdat het buiten regent en dat ik dan achter dat schotje moet gaan plassen. Dat was dus de situatie. Konden we in ieder geval weer ergens om lachen!

Doordat de regen aan hield werden de plannen gewijzigd en werd besloten om op Shira I camp te blijven overnachten. Eigenlijk zouden we die nacht op Shira II camp overnachten maar dat zou nog 2,5 tot 3 uur lopen zijn. Gezien het slechte weer is toen besloten om de plannen te wijzigen. Dat zou inhouden dat we de dag voor de beklimming naar de top een extra afstand zouden moeten lopen. Voor dit moment leek ons dat de beste oplossing.
De gidsen vertelden dat deze regen niet normaal was voor de tijd van het jaar. Hadden wij even geluk! :S Hopelijk zou het snel opklaren en zou het weer de dagen daarna beter zijn.

Onderling konden we het heel goed vinden, dat ging super goed!
's Avonds hebben we in de grote tent nog de grootste lol gehad met het opsteken van een kaars. De ober (ja die hadden we ook) gaf ons een kaars, een doosje lucifers en een leeg koffieblik. De bedoeling was om de kaars aan te steken en deze door middel van kaarsvet op het blik te bevestigen. Een half lucifersdoosje verder hadden we nog geen kaars staan. Waarschijnlijk een situatie waar je bij had moeten zijn, wij lagen in ieder geval dubbel van het lachen.

Verder biechtte Shabaz 's avonds op dat hij dronken was tijdens de briefing een dag voor de beklimming. Hij zou eigenlijk 14 februari pas weer moeten klimmen maar werd door zijn baas gebeld dat hij nodig was. Vervolgens is hij vanaf thuis dronken op zijn motor gestapt en zo snel mogelijk naar het hotel gekomen voor de briefing. Hij zei dat hij geprobeerd had om niets te laten merken. Moesten er wel om lachen.

Dag 3 Shira I camp (3504 m) - Shira II camp (3875 m)

Iets later dan de dag ervoor werden we om 7.30 uur weer gewekt met een 'bed tea'. Het was een koude nacht geweest dus ik was zo ver in mijn slaapzak gekropen zodat ik nog net een luchtgaatje had. En natuurlijk moest ik 's nachts ook nog naar de wc, heel irritant!

Na een langzame start zijn we om 10.00 uur vanaf het kamp vertrokken. We liepen wat sneller dan andere groepen, dus daarom vertrokken we iets later.
Helaas hebben we 's ochtends bij het kamp afscheid moeten nemen van Shabaz omdat hij ziek was geworden. We zouden de rest van de trip verder gaan met Basil, de tweede gids die mee was. Nog even een groepsfoto en toen hebben we Shabaz uitgezwaaid voordat we vertrokken.

De omgeving waar we doorheen liepen was een enorme vlakte, voornamelijk vlak en omringd door bergkammen.
Zo ver je kon kijken zag je lage bebossing en rotsen en af en toe werd het landschap gescheiden door een smal beekje die we moesten passeren. En gelukkig geen regen!!

Toen we om 13.45 uur bij het kamp aankwamen waren onze tenten allemaal al opgezet. Zo fijn! :)
Vervolgens kregen we een uur later een heerlijke lunch bestaande uit frietjes, een kippenpoot en een salade. We werden goed verwend met het eten tijdens de trip.

Na de lunch hadden we een uurtje de tijd om even uit te buiken waarna we nog een uurtje gelopen hebben en wat extra hoogtemeters gemaakt om beter te acclimatiseren.
Onderweg trok de bewolking steeds verder weg en opeens kwam de witte top van de Kilimanjaro tevoorschijn. Zo gaaf! Daar doe je het voor.
Tijdens de wandeling kwam ik opeens Barry, van de eerste dag in het hotel, tegen. Zo grappig. Eigenlijk zou ik hem niet meer zien omdat hij een dag later zou starten met de klim maar vanwege de regen van gisteren hebben zij een andere route gekozen.
Ook Joe kwam ik onderweg tegen. Echt leuk om elkaar zo steeds weer tegen te komen. Matt was er niet bij, die lag te slapen in zijn tent.

's Avonds zijn we na het eten vroeg naar bed gegaan omdat iedereen ver ingekakt was.

Dag 4 Shira II camp (3875 m) - Barranco camp ( 3984 m)

Afgelopen nacht heb ik goed geslapen en heb ik het geen moment koud gehad. Dit keer ben ik maar met mijn muts, een fleece vest en sokken in mijn slaapzak gekropen.
's Nachts heeft het flink geregend maar in de ochtend was het gelukkig weer opgeklaard. Hadden wij even geluk want deze dat zouden we ongeveer 7 uur onderweg zijn naar Barranco camp.

Vanaf het kamp zijn we gestart met een lichte klim in een rotsachtig gebied met lage bebossing. Voor ons konden we de witte top van de Kilimanjaro zien die af en toe in de wolken verdween. Heel gaaf!
Stukje bij beetje begon het steeds meer werkelijkheid te worden, de beklimming naar de top van de Kilimanjaro.

De weg vervolgde door een steenachtige vallei naar de Lava Tower (4642 m) waar we zouden stoppen voor de lunch.
Van een afstand konden we de Lava Tower al zien, maar het zou nog een uur lopen zijn om er te komen.
Dan nog maar even een plaspauze en even een rots uitzoeken waar ik achter kon gaan zitten. Toen ik dacht een mooi plekje gevonden te hebben liep er natuurlijk net een drager achter mij langs. Fijn, heb ik natuurlijk weer! Gewoon blijven zitten en wachten tot hij is doorgelopen.
Voordat we vervolgens verder gingen moesten de jongens nog even een dansje doen voor de camera, want zij waren nu op het hoogste punt aangekomen waarop ze ooit geweest waren.
Sinds vandaag hebben de jongens ook een mascotte meegenomen, een opblaasbaar schaap. Het idee was om het schaap mee te nemen naar de top.

Richting de Lava Tower begon ik de eerste lichte hoofdpijn te voelen, net als de anderen. Dat had te maken met de hoogte. Gelukkig zakte de hoofdpijn nadat ik een paracetamol had ingenomen.

Uiteindelijk kwamen we na in totaal 4,5 uur lopen bij de Lava Tower aan, een uitstulping van gehard Lava dat in hoogte afneemt in de richting van het dal. Weer was het uitzicht adembenemend!
Inmiddels hadden we toen ook de eerste sneeuw al gezien.

Ondertussen leek het weer steeds meer op te klaren waardoor de uitzichten onderweg naar het volgende kamp prachtig waren.
Achter elke klim schuilde een nieuw verassend uitzicht.

Vanaf de Lava Tower zouden we nog zo'n 2 uur afdalen naar Barranco camp waar we 's avonds zouden overnachten.

's Avonds op het kamp hebben we net als de andere dagen nog wat kaartspelletjes gedaan en wat gekletst waarna ik om 21.00 uur naar bed ben gegaan. De volgende dag zou weer een lange dag worden.

Tot nu toe was vandaag samen met dag 1 de mooiste dag. Ik heb enorm genoten van deze dag!

Dag 5 Barranco camp (3984 m) - Barafu camp (4680 m)

Vandaag beloofde een lange dag te worden. Doordat we op de tweede dag door de regen op Shira I camp hebben overnacht en niet zijn doorgegaan naar het volgende kamp moesten we vandaag Karanga kamp overslaan en gingen we vanaf Barranco kamp direct door naar Barafu kamp voor de overnachting. Het weer was super zonder wolkje aan de lucht en het zonnetje dat scheen.

Na het ochtendritueel vertrokken we om 8.00 uur vanaf het kamp dat gelegen is in Barranco Valley, een rotsachtige vallei met doorsneden door een smal stroompje en begroeid met 'palmbomen'. Vanaf het kamp begonnen we eerst met een oversteek over het stroompje om vervolgens de 257 m hoge Breach Wall te beklimmen die door de vallei loopt. Een leuke klim met super mooie uitzichten.

Tussen Barranco camp en Karanga camp (4040 m) zitten 3 beklimmingen en afdalingen met steeds weer adembenemende uitzichten op de top van de Kilimanjaro en de diverse valleien. De ene keer kijk je uit op een geheel groene vallei en vervolgens loop je door een woestijnachtige vallei en telkens komt weer die witte top van de Kilimanjaro op de achtergrond tevoorschijn. Onbeschrijflijk mooi!
Stukje bij beetje begint het steeds dichterbij te komen de beklimming naar de top.

Uiteindelijk kwamen we tegen 16.00 uur aan bij Barafu camp waar we voor het avondeten eerst even hebben geslapen. Het was een lange dag geweest en s'avonds zouden we rond 23.30 uur gewekt worden voor het ultieme moment van deze trip, de beklimming naar de top van de Kilimanjaro (5895 m). Hopelijk zouden we geluk hebben en net zo mooi weer hebben als de afgelopen 2 dagen.

Dag 6 De beklimming naar de top

s'Avonds werden we om 23.30 uur gewekt. Op dat moment had ik nog geen 2 uur geslapen. Mijn tas en kleren lagen al zo ver klaar dus ik hoefde mijzelf alleen nog maar aan te kleden. Buiten vroor het, de vorst stond op de tent. Mijn slaapzak uitkomen en mijn kleren aandoen was dus geen pretje.
In de gezamelijke tent stonden koekjes en thee klaar zodat we nog even iets binnen hadden voordat we zouden vertrekken.

Om 00.30 uur liepen we vervolgens weg vanaf Barafu camp, dat het uitgangspunt is voor de beklimming naar de top aan de Oostzijde van de berg. Ik was 4 lagen dik gekleed en had verder een rugzak bij met water, wat snacks en mijn camera. Voor de beklimming gingen 2 gidsen met ons mee. Bij het vertrek was de lucht helder en het uitzicht op de berg was super met alle hoofdlampjes van mensen die je in een lange rij op de berg zag.

Na 6 uur en 45 minuten klimmen kwamen we vervolgens om 7.15 uur aan op de top (5895 m).
Het was een lange en zware klim. Fysiek viel de klim wel mee maar vooral mentaal was het zwaar. De hoofdpijn die opzette door de hoogte, de steenkou die zorgde voor het gevoel dat je wil slapen en de snijdende wind die sneeuw liet opwaaien tijdens de laatste 45 minuten van de klim maakte het mentaal erg zwaar.
Gelukkig hebben we wel allemaal de top gehaald!

Na wat foto's op de top begon de afdaling terug naar het kamp. Zo helder dat het aan het begin van de klim was, zo mistig was het op de top en tijdens de afdaling.
De afdaling ging een stuk sneller en binnen 2,5 uur waren we weer terug bij het kamp. Daar mochten we nog even slapen voordat we s'middags verder gingen afdalen naar Mweka camp (3090 m) voor de laatste overnachting.

Direct nadat ik in mijn slaapzak was gekropen heb ik 1,5 uur als een baby geslapen. Vervolgens werden we geroepen voor de lunch: Soep en pannenkoeken. Lekker!

Daarna kwam het ergste. We moesten nog een heel stuk afdalen naar het laatste kamp. Iedereen was gebroken en voelden zijn benen. Ik voelde voornamelijk mijn knieën door de afdaling.
De afdaling naar Mweka camp duurde nog 3,5 uur en we waren allemaal erg blij toen we daar aankwamen. Vervolgens lekker uitrusten en op tijd naar bed.

Dag 7 Mweka camp (3090 m) - Moshi

Na een nacht goed slapen werden we 's ochtends nog een keer goed verwend met het ontbijt waarna we de laatste afdaling naar beneden maakte. Het regenwoud kwam weer tevoorschijn en na 2 uur lopen kwamen we aan bij de voertuigen. Daar moesten we ons eerst nog even uitschrijven en toen zat het er echt op en kon de terugreis naar Moshi beginnen.

's Avonds in het hotel hebben we nog even nagepraat over de trip en nog een laatste kaartspel gespeeld voordat ik afscheid nam van de jongens. Zij zouden de volgende ochtend vroeg op safari gaan en ik zou om 10.30 uur de shuttlebus nemen naar Nairobi waar mij de volgende ochtend een nieuw avontuur zou staan te wachten.

Het is een fantastische week geweest! Nu op naar het volgende avontuur, 23 dagen rondreizen door Kenia, Tanzania en Zanzibar.