Welkom in de chaos

Na een lange reisdag kwamen we om 17.30 uur aan op het vliegveld in Bangkok. Na 6 weken gereisd te hebben met de camper hadden we onszelf verwend met een luxe hotel in Bangkok. We moesten er alleen nog zien te komen. Net als bijna iedereen die net aangekomen was, sloten we achteraan in de rij bij een balie in de aankomsthal om een taxi toegewezen te krijgen. Bij de balie gaf je aan waar je heen wilde en zij gaven dat vervolgens door aan de taxichauffeur die zich bij de balie kwam melden. Dat werkte op zich prima. Tijdens de rit naar ons hotel werden we meteen geconfronteerd met de chaos in het verkeer. Na 20 minuten rijden stonden we vast en dat ging nog wel even duren. Links en rechts werden we ingehaald door scooters en tuk tuks en wanneer er maar even ergens een gaatje was, propte onze taxi-chauffeur zich ertussen. Het verkeer regelde zichzelf.
Toen we uiteindelijk rond 20.00 uur aankwamen bij het hotel waren we super blij met wat we daar aantroffen, een super relaxte kamer met een lekker groot bed en vanaf de kamer uitzicht op het zwembad. Die avond zijn we nog even wat gaan eten in de stad en daarna zijn we lekker terug gegaan naar het hotel.

Voor de volgende dag hadden we 's middags een fietstour door Bangkok geboekt, een must do als je in Bangkok bent. Met een groep bestaande uit alleen Nederlanders zijn we op de fiets gestapt en zijn we vervolgens samen met twee gidsen vijf uur lang kriskras door Bangkok gaan fietsen. Via brandgangen en smalle straatjes fietsten we dwars door Chinatown met zijn vele kleine eetstalletjes. Je keek echt je ogen uit. Op een gegeven moment fietste we door een smalle gang waar een enorm penetrante geur je tegemoet kwam. Vervolgens reed je links voorbij een hal waar ze open en bloot, met grof geweld vlees aan het hakken waren. Dat maakte best wel even indruk.
Even later stopten we bij een overdekte markt waar ze allerlei Thaise etenswaren verkochten en wij hadden het geluk om daar iets van te mogen proeven. Het eerste wat we voorgeschoteld kregen was een roze ei, geen paasei, maar een ei dat ze een tijdje in ammoniak hadden bewaard waarna je het alleen nog hoefde te pellen en op te eten. Toen onze gids het ei afpelde kwam er een bruine substantie tevoorschijn dat eruit zag als chocolade. Echt heel ranzig om te zien. In eerste instantie wilden we er niets van weten, maar toen meerderen uit de groep zeiden dat het gewoon naar een gekookt ei smaakte hebben we het toch maar geproefd. En inderdaad het smaakte echt naar ei, alleen vond ik de nasmaak minder lekker.
Verder hebben we koekjes geproefd, een soort zoet brood en twee soorten fruit, waarvan ik de naam niet meer weet. Allemaal niet echt dingen die we nog zullen gaan eten hier, maar wel leuk om geprobeerd te hebben.
Onderweg zijn we aantal keer met de fiets op de boot gestapt en hebben we door de klongs gevaren, waarbij je links en rechts langs Thaise huisjes vaarde. Als je dat ziet besef je nog meer dat je het thuis toch wel erg goed hebt.
Tijdens de tour heeft het nog wel even goed geregend. De meeste regen viel gelukkig toen we toen we op de boot zaten, dus dat was perfect getimed.

Na afloop van de tour zijn we met een Nederlands stel, Danielle en Luuk, en nog een Nederlandse jongen, Huey, op aanraden van de gids een drankje gaan doen bij de skybar van het River View Guesthouse, op 5 minuten lopen van het kantoor. Vanaf onze tafel op het balkon hadden we een super mooi uitzicht op het water en de skyline van Bangkok. Wat wil je nog meer.

Vanuit de skybar wilden we met zijn vijven nog even door naar de JJ Green Market, een leuke lokale avondmarkt die door onze gids aanbevolen werd. Toen die markt alleen in het weekend open bleek te zijn, kwamen we uiteindelijk terecht op Koa San Road, HET backpackersgedeelte van Bangkok. Als je de film The Hangover hebt gezien, dan heb je een beetje een idee hoe het eruit zag. Straten vol barretjes en eetcafeetjes en overal dronken mensen. Oja en natuurlijk de straatverkopers. Eigenlijk een beetje vergelijkbaar met een vakantie zoals je die van vroeger gewend bent in Lorret de Mar of Chersonissos. Daar deed het mij in ieder geval aan denken. Wel leuk om daar toch nog even geweest te zijn.
Aan het einde van de avond hebben we afscheid genomen van elkaar en ging iedereen weer zijn eigen weg.

De volgende ochtend zijn we naar het Grand Palace en de sleeping Buddha gegaan. Bij het metrostation in Chinatown hebben we voor de eerste keer onderhandeld voor een ritje met de tuk tuk. Toen we uiteindelijk de prijs van 100 baht (ongeveer 2,60 euro) waren overeengekomen, vroeg de chauffeur of hij onderweg een keer mocht stoppen bij een winkel. Als wij daar even zouden rond kijken dan zou hij gratis benzine krijgen. We dachten waarom niet, laten we dat gewoon een keertje doen. De tuk tuk chauffeur liet ons vervolgens een kaartje lezen, waarop de regels stonden uitgelegd. De regels waren onder andere dat we interesse moesten tonen in de spullen, dat we moesten vragen naar de prijs, dat we moesten vragen om de spullen te passen en dat we de tijd moesten nemen om rond te kijken. Als onze interesse niet oprecht was dan zou hij geen benzine krijgen. We moesten dus even goed gaan acteren.
Nou daar gingen we dan. Na een korte rit kwamen we aan bij een chique kledingzaak, waar ze kleding op maat maakten. Toen we de winkel binnen liepen, werden we direct meegenomen naar een zitje waar we allebei een boek in onze handen gedrukt kregen met afbeeldingen van jurken en pakken van dure merken. Als we iets zouden zien dat we wilden hebben dan zouden ze het die dag nog kunnen maken en die avond nog klaar hebben. Jeetje wat een poppenkast daar. Na 5 minuten bladeren door de boeken hebben we vriendelijk bedankt en zijn we weggegaan. We dachten allebei hetzelfde, dit hebben we nu een keer gedaan, maar we doen vanaf nu geen stops meer.

Vervolgens zijn we weer ingestapt en werden we een stukje verder afgezet bij het Grand Palace. Tja ik ga er vrij kort over zijn. Het was mooi om te zien hoe gedetailleerd alles gemaakt is, maar het was zo ontzettend druk en warm dat we het achteraf misschien liever hadden overgeslagen. Ondanks de drukte vond ik de enorme sleeping Buddha wel indrukwekkend om te zien.
En toen kwam het, een tuk tuk regelen terug naar het metrostation. Ze begonnen met de prijs van 500 baht en uiteindelijk zijn we bij de vierde tuk tuk ingestapt voor 100 baht.

Eenmaal terug bij het hotel hadden we besloten om een massage te laten doen. Echt overal waar je liep kwam je plekken tegen waar je je kon laten masseren, dus keuze genoeg. In de straat van ons hotel zaten zo al een stuk of 4 plaatsen waar dat kon. Uiteindelijk kozen we voor een spa, waar we 400 baht (zo'n 10,40 euro) betaalde voor een traditionele Thaise massage van 60 minuten. Een uur lang werd je vervolgens in allerlei onmogelijke posities geduwd. Ondanks dat het soms best pijn deed, was het wel echt super lekker en ontspannend. Alle spieren werden grondig aangepakt. Ik zal Tim even citeren: "Ik kan nu in ieder geval zeggen dat ik uit elkaar ben getrokken door een Thaise vrouw".

Na de massage hebben we nog even een snelle plons gedaan in het zwembad bij ons hotel en vervolgens hebben we een heerlijke kip cashew gegeten op het terras van een restaurant met live music, vlakbij ons hotel.
Op aanraden van onze gids van de fietstour hebben we na het eten nog een drankje gedaan in de skybar bij Above Eleven, een trendy restaurant/bar op de bovenste verdieping van een hotel met een prachtig uitzicht over de skyline van Bangkok. Super!

De volgende ochtend zijn we met de trein naar Ayutthaya gegaan, de voormalige hoofdstad van Thailand en bekend om zijn vele historische tempels, ruïnes en boeddhabeelden. Natuurlijk zou het Azië niet zijn als de trein op tijd zou komen.
We hadden tickets gekocht voor de trein van 9.25 uur en uiteindelijk zijn we om 10.30 uur vertrokken. Daar staat tegenover dat het treinkaartje maar 15 baht (zo'n 0,40 euro) per persoon kostte.
Twee uur later kwamen we aan in Ayutthaya, waar we eerst onze backpacks ergens moesten zien te droppen. Een Thais meisje in de trein vertelde dat we de backpacks bij een hotel of guesthouse tegenover het treinstation wel zouden kunnen achterlaten.
En inderdaad bij het eerste guesthouse dat we tegenkwamen vroegen we of we onze backpacks daar misschien kwijt konden en onmiddellijk zonder verdere vragen wees ze ons boven naar een kamertje. Echt top! Vervolgens hebben we daar maar meteen een scooter gehuurd om die dag de omgeving te verkennen en een aantal tempels te bezoeken, voordat we die avond op de nachttrein naar Chiang Mai zouden stappen.
Bij een van de tempels hebben we 's middags geluncht bij een typisch Thais 'restaurantje' langs de weg, lees een kotje met plastic tafeltjes en stoelen, waar we een heerlijke pad thai gegeten hebben.

Om de trend maar even door te zetten had de trein naar Chiang Mai 3,5 uur vertraging. We zouden eigenlijk om 21.05 uur vertrekken, maar de trein was er pas om 00.40 uur. En ik van tevoren maar zeggen dat ik blij was dat we de trein om 21.05 uur hadden en niet pas om 23.00 uur.
De treinreis zelf was wel een bijzondere ervaring. In de trein had je links en rechts van de gang overal stapelbedjes die je kon afsluiten met een gordijntje. Tim en ik hadden een bedje boven elkaar en de volgende ochtend werd het onderste bed omgebouwd tot een zitje. Best prima. In de trein zat ook een restaurant, waarvandaan ze 's ochtends een simpel ontbijt serveerden.
Na een rit van bijna 12 uur kwamen we om 12.30 uur aan in Chiang Mai.

Daarover meer in het volgende verslag.