Van de Golden Gate naar Yosemite National Park - Reisverslag uit Kernville, Verenigde Staten van Mandy Heuvel - WaarBenJij.nu Van de Golden Gate naar Yosemite National Park - Reisverslag uit Kernville, Verenigde Staten van Mandy Heuvel - WaarBenJij.nu

Van de Golden Gate naar Yosemite National Park

Blijf op de hoogte en volg Mandy

01 September 2015 | Verenigde Staten, Kernville

Vanaf San Francisco reden we via de Golden Gate Bridge zuidoostwaarts richting Fishcamp waar we vervolgens 3 nachten zouden verblijven voor een bezoek aan Yosemite N.P.
Op aanraden van Edwin en Nienke had ik wat binnendoorweggetjes gezocht zodat we niet alleen maar snelweg zouden rijden en ook iets van het binnenland zouden zien. Nou dat was gelukt. We reden via een naamloze weg, welke dus niet voor niets naamloos is, een off road weg op die onder andere langs een meer zou lopen. De weg werd hoe langer hoe slechter, waardoor we uiteindelijk 24 km lang dwars door the middle of nowhere hebben gereden over grint en keien. Tim had het er niet op maar ik hield mijn oksels ook niet droog. Als we maar geen lekke band zouden rijden, want dan hadden we echt een probleem gehad. Achteraf was het natuurlijk wel een bijzondere ervaring en hebben we toch even tussen de koeien door gereden.

Aangekomen bij de lodge was dat een welkome verassing. De lodge bevond zich aan een klein bergweggetje in Fishcamp, een klein dorpje met slechts een paar huizen en accomodaties. Eindelijk weer een lekker bed en een schone kamer! Na twee nachten in dat stinkhok te hebben geslapen waardeer je een schone kamer extra.

Na een goede nacht zijn we vervolgens om 7.00 uur in een uur richting Yosemite Valley gereden om daar te gaan hiken. In de valley bevonden zich meerdere campings, accomodaties en eetgelegenheden en verschillende mogelijkheden om het park te verkennen. Tim wilde de hoogte in dus we besloten die dag The Upper Yosemite Fall trail te lopen naar Yosemite point op 2114 m hoogte met een stijging van zo'n 1000 m. Halverwege de trail kwam Tim erachter dat klimmen best zwaar kan zijn en gaf ik toe dat het niet echt een beginners hike was en dat ik het ook best zwaar had ;). Onderweg kwamen we vele eekhoorntjes tegen en hadden we prachtige uitzichten over de valley. Helaas waren de watervallen waar de trail om bekend staat opgedroogd vanwege de langdurige warmte.
Na 6 uur klimmen en afdalen kwamen we met verzuurde benen weer terug in de valley waar we nog wat gegeten en uitgerust hebben voordat we zijn teruggereden naar de lodge. Terug bij de lodge hebben we 's avonds nog wat motelletjes geboekt voor de dagen erna en daarna zijn we op tijd gaan slapen.

Dag 2 kon niet slechter beginnen. Rond 23.00 uur 's avonds werd Tim wakker van hevige buikpijn. Na het nemen van 2 paracetamols ging het daarna weer wat beter, maar later in de nacht werd hij opnieuw wakker en voelde hij een scherpe pijn rechts in zijn onderbuik. Ook was hij die nacht al een paar keer naar de wc geweest. We besloten het aan te kijken tot de volgende ochtend en dan langs de eerste hulp te rijden maar dat pakte anders uit. Om 6.00 uur schoot hij rechtop in bed, ging hij naar de wc omdat hij dacht dat hij moest overgeven en viel hij vervolgens bijna flauw. Hij zweette als een otter en zag zo bleek als een doek.
Omdat de receptie van de lodge nog niet open was, het zaterdag was en ik niet wist waar we terecht konden, heb ik 911 gebeld. Vervolgens werd Tim een half uur later door een ambulance opgehaald en lag hij om 13.15 uur op de operatietafel in een ziekenhuis in Fresno in verband met een acute blindedarmontsteking.
Aangezien we nog een nacht zouden verblijven in Fishcamp en Fresno ruim 85 km daarvandaan was, ben ik na zijn operatie op en neer gereden naar de lodge in Fishcamp om onze spullen op te halen. De medewerkster van de lodge was zo lief geweest om al onze spullen uit onze kamer in te pakken en klaar te zetten zodat ik ze alleen nog maar mee hoefde te nemen.
Zo kan je vakantie ineens anders lopen dan gepland. Gelukkig hadden we voor de nacht daarop toch al een motel geboekt in Fresno dus zo zou Tim mooi even kunnen bijkomen van zijn operatie.

De operatie is goed gegaan en na een nachtje in het ziekenhuis gebleven te hebben in de meest luxe kamer ooit en met super goede verzorging van de verpleegsters zijn we rond de middag uit het ziekenhuis vertrokken.
Met de pijn ging het al een stuk beter en voor de dagen daarna had Tim pijnstillers meegekregen. Vervolgens zijn we eerst naar het motel in Fresno gereden waarna we op aanraden van de receptiemedewerker die middag wat rondgehangen hebben in Tower District, een straat met wat restaurantjes en cafe's. Daar had ik nog een stunt uitgehaald doordat ik de motor van de auto vergeten was af te zetten terwijl we ergens gingen eten. De auto zat op slot en stond op de parkeerstand maar de motor draaide nog. Handig zo'n sleutel die je niet in het contact hoeft te doen om de auto te starten :s.

Vanuit Fresno zijn we de volgende ochtend vroeg vertrokken richting Kings Canyon en Sequoia National Park. Onderweg naar het park kwamen we tientallen brandweerwagens tegen en vroegen we ons af waarom er boven het park zo'n grote wolk hing. Bij aankomst van het park bleek vervolgens dat de weg door Kings Canyon afgesloten was in verband met een brand van 77 hectare die ze met meer dan 1000 brandweermannen al een maand proberen te blussen. Vandaar die grote wolk dus. Door de brand moesten we Kings Canyon helaas overslaan en was er bij de vele uitkijkpunten langs de weg geen of slecht zicht. Dan maar door naar Sequoia N.P. wat eigenlijk grenst aan Kings Canyon N.P. en via dezelfde weg te bereiken is. Beide parken staan bekend om de reuzensequoia's (mammoetbomen). Onderweg hebben we onder andere een wandeling gedaan langs de allergrootste boom van de wereld, de Grand Sherman Tree omgeven door de vele andere reuzenbomen in het bos. Tijdens de wandeling riep Tim ineens "Daar een beer". Ik dacht natuurlijk, maar nadat hij het drie keer had gezegd draaide ik mezelf om en zag ik echt een beer lopen. De kleine bruine beer liep op zijn gemak wat rond en stak evenlater voor ons het wandelpad over. Echt heel bijzonder om te zien. Verder heb ik nog wat foto's geschoten van een paar Knabbels en Babbels die we in grote getalen voorbij zagen lopen en een paar herten die we tegen kwamen aan het einde van de wandeling. Als laatste zijn we gestopt bij Moro Rock waar we na het beklimmen van de bijna 400 traptreden een mooi uitzicht hadden over de vallei. Via een slingerweg daalde we af naar de vallei waarna we onze weg zijn vervolgd naar Visalia waar we voor die avond een motelletje hadden geboekt. De lucht die ze bij Tim in zijn buik gespoten hadden tijdens de operatie begon ondertussen ook naar boven te komen. De hele middag heeft hij lucht lopen opboeren die dwars zat. Heel romantisch :p.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Kernville. Omdat Kernville niet zo heel ver rijden was besloten we via een binnendoorweg te rijden. Met het leerpunt van ons eerdere avontuur in gedachte had Tim een super mooie binnendoorweg gevonden die ons via een weg door de bergen naar Kernville bracht. Echt een hele mooie route en dit keer wel geasfalteerd ;).

Rond 12.30 uur kwamen we aan in Kernville waar we een super fijne lodge met zwembad hadden. Vervolgens hebben we de rest van de middag relaxt gedaan en zijn we 's avonds even in het western dorpje gaan kijken.

Vanaf Kernville rijden we morgen via Death Valley naar Las Vegas, the city of light, waar we vervolgens 4 nachten verblijven in een super luxe hotel aan de strip. Daarover meer in ons volgende verslag.



  • 02 September 2015 - 08:33

    Anja:

    Hoi,
    Leuk verslag zat er al naar uit te kijken.

    Moeke

  • 02 September 2015 - 09:07

    Majella:

    Hoi.

    Aan spanning komen jullie niks te kort.
    Gelukkig is Tim wel weer heel snel opgeknapt.
    Geniet van jullie verdere reis.

    Groetjes Majella

  • 02 September 2015 - 09:58

    Tante Liesje:

    Dat was weer een mooi verhaal Mandy dat was wel even schrikken van Tim maar gelukkig gaat het weer een stuk beter geniet er maar weer van gr

  • 02 September 2015 - 13:09

    Nienke:

    Ha Ha sjappies!!! We hebben gezegd, pak de binnenwegen (maar wel met een wegnummer en zijn meesta geel op de kaart

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mandy

Actief sinds 11 Okt. 2011
Verslag gelezen: 471
Totaal aantal bezoekers 51302

Voorgaande reizen:

30 September 2017 - 03 Januari 2018

Australië, Thailand, Laos & Cambodja

23 Augustus 2015 - 30 September 2015

Rondreis door West Amerika

06 Februari 2014 - 10 Maart 2014

Kenia, Tanzania & Zanzibar

19 April 2013 - 03 Juni 2013

Indonesie

27 November 2011 - 29 Februari 2012

Nieuw Zeeland & Australië

Landen bezocht: