Kanoën, vliegen en meters maken

Na een bezoek aan de Edith Falls zijn we doorgereden naar de Katherine Gorge, een enorme kloof waardoor de Katherine River stroomt. We kwamen gelukkig net op tijd aan om die middag nog te gaan kanoën door de kloof. Vervolgens werden we met een boot naar het beginpunt van de kanotocht gebracht en hadden we vervolgens 3,5 uur de tijd om door de kloof te peddelen. Er werd wel bij vermeld dat we niet op bepaalde strandjes mochten komen, omdat krokodillen daar hun nesten hadden. Sorry zei je nou krokodillen? "Ja maar het zijn zoetwaterkrokodillen, die doen ons niks." Uh ja oké... En gaan we die dan zien tijdens het kanoën? "Misschien dat je in de verte een kopje boven water ziet steken, alsof je een rots in het water ziet, maar op het moment dat je dichterbij komt duiken ze onder." Het was toch een raar idee, toen we de eerste keer ergens aanlegden om te zwemmen, dat er misschien krokodillen onder je zwommen. Maar ach niet aan denken en gewoon doen. Uiteindelijk hebben we volop genoten die middag van de prachtige omgeving en het gevoel dat je even alleen op de wereld was. Echt super!
Die avond verbleven we op de campsite bij de Katherine Gorge. We waren nog maar net aangekomen op de campsite toen er weer twee wallebies rond onze camper huppelden. Dat blijft leuk :).

De volgende ochtend zijn we begonnen met een hike van 4,8 km naar een uitzichtpunt over de kloof en vervolgens zijn we 132 km naar het zuiden gereden naar de Bitter Springs en de Mataranka Thermal Pools in het Elsey National Park. Leuk om even gezien te hebben, maar meer ook niet. Vervolgens moesten we dezelfde saaie weg weer terug om via Katherine door te rijden naar de campsite bij het Gregory National Park, een lange rit van ca 5 uur rijden. Het landschap werd gedurende de rit groener en meer heuvelachtig. Onderweg zagen we hier en daar wat koeien lopen. Wat verder op viel waren de vele termietenheuvels langs de weg, die we tot nu toe al overal gezien hebben. Tijdens deze rit waren ze alleen soms aangekleed met een T-shirt (en petje), best grappig om te zien. Op dit punt waren we een week onderweg met de camper en de teller stond inmiddels op 1700 km. Op de campsite waar we dit keer stonden was niet meer dan een longdrop toilet (wc geplaatst boven een gat in de grond) zonder andere voorzieningen, waardoor het er 's avonds pikdonker was. Hierdoor hadden we een geweldig uitzicht op de vele sterren boven ons.

Na een bezweet nachtje werden we 's ochtends ontwaakt door een vogel die anderhalf uur lang hetzelfde deuntje aan het fluiten was. We kenden het deuntje op een gegeven moment allebei uit ons hoofd en konden er wel om lachen.
Die dag zouden we de grens overgaan van het Northern Territory naar Western Australia. Dat betekende dat al het groenten en fruit dat we nog hadden weggegooid moest worden, omdat we op de grens een controle zouden krijgen. Het gaat zelfs zo ver dat wanneer je in West Australië groenten en fruit koopt je de supermarktbonnetjes moet bewaren, zodat je bij een eventuele controle kunt aantonen dat je het daar hebt gekocht. Dit heeft te maken met de fruitvlieg, in Australië een insect dat synoniem is voor alle groente en fruit schadelijke insecten.

Waar waren we gebleven. De eerste stop na de grensovergang was Kununurra. Vanuit Kununurra zijn we die middag naar Wyndham gereden voor de Five Rivers Lookout, een uitzichtpunt waar je vijf rivieren bij elkaar zag komen. Erg mooi om te zien! Kun je je voorstellen dat je even 100 km (enkele reis) rijdt voor 1 uitzichtpunt. Gelukkig was de weg er naartoe erg mooi, dus alleen daarvan hebben we al genoten.
Na de lunch zijn we teruggereden naar Kununurra en kwamen we al vroeg aan op de camping waar we 's middags heerlijk in het zwembad hebben gelegen en een praatje hebben gemaakt met onder andere een gepensioneerd stel dat samen met een vriend voor ongeveer een jaar door Australië aan het reizen was. Leuk om die verhalen zo eens te horen.
De locatie van de camping was perfect. Vanuit onze campingspot hadden we een super mooi uitzicht over een meer, waar we 's avonds met een drankje de zonsondergang hebben bekeken en we echt even dat relaxte vakantiegevoel hadden. Genieten!

Voor de volgende ochtend hadden we een scenic flight geboekt, waarbij we 2 uur zouden vliegen over Lake Argyle, het grootste aangelegde meer van Australië, en de Bungle Bungles (Purnululu National Park). Het was nog wel even spannend hoe dat zou lopen omdat het 's nachts best wel flink begon te regenen en het 's ochtends zwaar bewolkt was. Uiteindelijk hadden we geluk en trokken de wolken weg op het moment dat we gingen vliegen en hebben we een hele mooie vlucht gehad. Op zich al een hele ervaring om in zo'n klein vliegtuigje te zitten met maar 8 zitplaatsen, waaronder die van de piloot. Afgezien van het feit dat ik na een uur best wel misselijk werd, was het een leuke ervaring! We vlogen onder andere over een diamantmijn waaruit ze 40 miljoen dollar aan diamanten halen per 10 dagen. Het was de grootste diamantmijn van de wereld.
Na de scenic flight zijn we vanuit Kununurra naar de camping bij Lake Argyle gereden. Van daaruit hebben we de omgeving bij Lake Argyle bekeken en de rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Bij de camping hadden ze een infinity pool, met een prachtig uitzicht over Lake Argyle.
Bij het ontbijt hadden we nog een interessant gesprekje met een Australische man, die onder andere vertelde dat hij mijnwerker was en daarmee 200.000 dollar per jaar verdiende. Echt bizar!

Na 2 dagen rustig aan doen waren we weer opgeladen voor de volgende lange reisdag. Om 6.30 uur (het wordt steeds vroeger) zaten we weer in de auto om eerst nog een aantal dingen te bezichtigen in Kununurra en vervolgens naar de Emma Gorge te gaan. Aangezien het seizoen ten einde was, moest je daar voor 12.00 uur weer weg zijn omdat het hek van de toegangsweg naar de Emma Gorge dan op slot ging. Na een stevige hike van 30-45 minuten met geklim en geklauter door de kloof kwamen we uit bij de voet van een prachtige waterval. Ondanks we al heel wat watervallen gezien hadden, was dit er toch weer een die we niet hadden willen missen. Helaas moesten we na een half uurtje zwemmen wel weer terug naar de parkeerplaats, omdat het hek anders dicht zou zijn en we niet meer van het terrein af konden met de camper.

En toen... Ruim 500 km doorrijden naar onze volgende overnachtingsplek, ergens langs de weg, onderweg naar Broome. 50 km voordat we op onze geplande overnachtingsplek aankwamen werden we overvallen door erg slecht weer met regen harde windstoten. Uiteindelijk zijn we toen gestrand op een oprit van een camping, die voor het seizoen 'gesloten' was en hebben we daar de nacht doorgebracht. Althans we dachten dat de camping gesloten was. De volgende ochtend werden we aangesproken door de eigenaresse van de camping en bleek de camping gewoon open te zijn. Oeps!
Voor het eerst was de temperatuur die nacht aangenaam en hebben we 's nachts zelfs onder een laken geslapen. Het was even onwennig, maar Tim weet nu ook wat het is om zijn behoefte te moeten doen in de natuur ;).

En ja alsof het nog vroeger kon waren we die ochtend al om 5.00 uur wakker en waren we om 6.00 uur alweer aan het rijden. Tijdens het rijden veranderde het droge, rode landschap in een graslandschap bezaaid met bomen en struiken.
Onderweg zijn we gestopt bij het Geike Gorge National Park, waar we een hike van 4,4 km hebben gedaan door de kloof langs grijs witte rotsformaties omgeven door een duinlandschap en een rivier. Tijdens het wandelen zagen we weer een paar wallebies wegspringen. Een leuke stop in een hele mooie omgeving!
Vervolgens zijn we naar Derby gereden voor een bezoek aan de Boab Prison Tree, een ca 1500 jaar oude Boab boom die vroeger gebruikt werd als rustpunt voor Aboriginal gevangenen die te voet onderweg waren naar Derby. Indrukwekkend om te zien!
Na Derby zijn we doorgereden naar Broome waar een aantal dagen relaxen aan het strand op de planning stond. Aangekomen in Broome stond de km stand bijna op 3600 km.