De hoogtepunten van Java

Zoals ik mijn vorige verslag geëindigd ben zijn we 's avonds om 22.00 uur met de trein vanaf Yogyakarta richting Malang gaan om daar de reis op te breken voordat we verder zouden reizen naar de Bromo vulkaan. Net toen we dachten het allemaal goed geregeld te hebben hoorden we van steeds meer mensen dat er eigenlijk niet zoveel te beleven viel in Malang en dat we beter direct richting de Bromo konden gaan. Na een vergeefse poging om onze treinkaartjes om te laten zetten zijn we toch maar in de trein naar Malang gestapt om van daaruit vervoer te regelen naar Cemero Lawang, het plaatsje bij de Bromo vulkaan.
Omdat de duurdere exclusive treinkaartjes uitverkocht waren moesten we het doen met de goedkopere business kaartjes. Toen we in de trein gewezen werden naar een wagon met hele eenvoudige tweepersoons bankjes zagen we een lange en zware rit tegemoet. Het enige geluk dat we hadden was dat het niet druk was in de trein en dat we ieder een bankje voor onszelf hadden. Gelukkig heb ik het merendeel van de rit eigenlijk prima geslapen en viel de reis uiteindelijk enorm mee :). Vivian en Ernst dachten daar anders over. Zij hadden bijna niet geslapen en waren gebroken toen we na een treinrit van 7 uur om 5.15 uur in Malang aankwamen.
Vanaf Malang zijn we vervolgens met een privé chauffeur in 5 uur verder richting Cemero Lawang gereisd waar we vanaf de homestay waar we sliepen een super mooi uitzicht hadden over een vallei omgeven door groene heuvels.

In de middag hebben we een hike gedaan naar de Bromo en hebben we de Bromo 'beklommen'. De beklimming bestond echter slechts uit een heleboel traptredes (253) tot aan de kraterrand waarvandaan je de rokende krater kon bekijken. Het uitzicht was wel erg mooi.
Vervolgens zijn we de volgende ochtend vroeg opgestaan om vanaf een uitzichtpunt de Bromo met zonsopkomst te bekijken. We hadden de keuze om met een jeep of achterop de scooter naar het uitzichtpunt te rijden, een rit van zo'n 1 uur. Uiteindelijk hebben we gekozen voor de scooter en dat was zeker de moeite waard. Ondanks de honderd(en) andere mensen die ook op het uitzichtpunt waren was het uitzicht wel super mooi en gelukkig waren wij op tijd en hadden we nog een goed plekje gevonden om de zonsopkomst te kunnen zien.
Omdat ons was verteld dat het 's ochtends erg koud zou zijn achterop de scooter hadden we de dag ervoor alledrie nog een leuke 'Bromo'-muts gekocht voor €0,40. Voor het geld konden we het niet laten.

Vervolgens ging onze reis verder naar Blawan waarvandaan we de volgende ochtend de Ijen vulkaan zouden beklimmen. Het plaatsje waar we sliepen was erg relaxed en
's avonds hebben Ernst en ik nog gezwommen in het zwembad en gezeten in de hotspring bij onze homestay. Lekker!

De volgende ochtend stond om 4.00 uur het ontbijt alweer klaar, dus om 3.30 stonden we weer fris en fruitig naast ons bed. Dat was zo'n beetje het ritme geworden van onze vakantie.
Uiteindelijk aangekomen bij de Ijen vulkaan duurde het nog 1,5 uur op bij het kratermeer te komen, een helder felblauw. Echt super mooi!
Tijdens de klim naar boven werden we vergezeld door locals die dagelijks zwavel haalden uit de krater van de vulkaan. Moet je je voorstellen dat je met een stok in je nek met aan weerszijden een mand loopt, de vulkaan beklimt, afzakt naar de krater, zwavel uithakt en vervolgens met 40-70 kg zwavel in de manden op je rug heel dat stuk weer terug moet klimmen. De gele zwavel wordt vervolgens bewerkt tot allerlei figuurtjes (bloemetjes, schildpadden etc) en daarna verkocht. De bewerkte zwavel lijkt op die gekleurde zeepvormpjes die je in de winkel kunt kopen.

Na de afdaling betekende dat voor ons het einde op Java en werden we afgezet bij de haven voor de overtocht naar Bali.

De Bromo en de Ijen behoren samen met de Merapi zeker tot de hoogtepunten van Java.

Binnenkort meer over ons avontuur op Bali.

X