Het sprookje in Samosir

Zoals het in de boeken omschreven staat is Samosir Island een sprookjesachtig eiland gelegen in het enorme Tobameer. Ik heb twee nachten verbleven in het plaatsje Tuk Tuk, waar de meeste backpackers verblijven. Je moet je voorstellen dat je 's ochtends wakker wordt, dat je de deur open doet en vervolgens uitkijkt over een reusachtig blauw meer omringd door bergen met mistige toppen. Helemaal geweldig!

Nadat ik 's avonds op het eiland was aangekomen, had ik voor de volgende dag een scooter gehuurd om het eiland te verkennen. Echt super was dat!
Onderweg zie je hoe het lokale Batakvolk leeft, zie je traditionele Batakhuizen, kerken, rijstvelden, rijd je door gebergte en zie je op de achtergrond steeds het prachtige Tobameer. Verder zie je overal op het eiland een soort van grafmonumenten naast huizen en in de directe omgeving. Omdat ik nieuwsgierig was waar die grafmonumenten voor bedoeld waren ben ik onderweg een winkeltje binnengelopen om erna te vragen. De man van het winkeltje legde mij uit dat iedere Christelijke familie een eigen grafmonument heeft waar overleden familieleden in "begraven" worden. De monumenten bestaan vaak uit meerdere lagen op elkaar met op de top een kruis. Als iemand in de familie overlijdt dan wordt het lichaam in een kist in de onderste laag of lagen van het monument geplaatst. Na 5-10 jaar, als het lichaam vergaan is, wordt het graf weer opengemaakt en worden de botten in de bovenste laag van het monument gestopt. Het merendeel van de bevolking op het eiland is Christen en slechts 5% is moslim.

Bij het huren van de scooter werd mij uitgelegd waar ik allemaal heen kon gaan op het eiland en werd mij afgeraden om naar het Westelijk gedeelte van het eiland te rijden. Natuurlijk zo eigenwijs dat ik was, wilde ik het eiland toch helemaal rond en kwam ik er al snel achter waarom ze het afgeraden hadden om langs de Westkust te rijden. Hoe relatief goed de wegen aan de Oostkant waren, zo slecht waren de wegen of zeg maar gewoon modder- en grindpaden aan de Westelijke kant. Er leek geen einde aan te komen. Even dacht ik: "Waar ben ik aan begonnen" maar het uitzicht maakte veel goed. De natuur werd naar het Westen alleen maar mooier.

En terwijl je dan al rijdend aan het genieten bent van alles om je heen, kom je vervolgens terecht in een politiecontrole en word je staande gehouden omdat je geen helm draagt. Shit!
De mooie kant van het verhaal is dat een van de agenten vroeg of hij met mij op de foto mocht en dat ik daarna gewoon door mocht rijden. Haha! Even later die dag kwam ik ze ergens anders nog een keer tegen maar toen lieten ze me gewoon doorrijden.

Het meest bizarre van de hele dag was dat ik op een gegeven moment uitgereden kwam bij een ogenschijnlijk feest met traditionele Batakdancing en marktkraampjes langs de weg. Ik dacht, leuk ik ga ff kijken! Vervolgens was ik wat foto's en filmpjes aan het maken toen er een Indonesische jongen naar mij toekwam en vroeg of ik een foto wilde maken van zijn oma en hij wees toen naar een doodskist die midden op de dansvloer stond. Toen ik besefte dat ik niet op een feest maar op een begrafenis stond voelde ik me even erg opgelaten. Vervolgens vertelde de jongen dat een begrafenis in de Bataktraditie 3 dagen duurt. De eerste dag wordt er gerouwd, de tweede dag wordt de begrafenis geregeld en de derde dag wordt er een ceremonie gehouden en gefeest. Wederom een bijzondere ervaring.

Bij terugkomst heb ik nog een hele gezellige avond gehad met 2 Duitse meisjes, een Frans stelletje en een Franse jongen die ik tijdens het eten heb ontmoet terwijl de eigenaar van het restaurant op zijn gitaar zat te spelen en aan het zingen was.

De tweede dag heb ik mezelf getrakteerd op een traditionele massage en heb ik gerelaxt en gezwommen. Overdag heb ik nog opgetrokken met die Franse jongen van de avond ervoor, Denis, en vervolgens ben ik om 17.00 uur met de laatste ferry teruggegaan naar Parapat. Vanaf Parapat zou mijn reis om 21.00 uur per prive minibus vervolgd worden naar Bukittingi. Een lange trip van 12-14 uur.

De volgende keer horen jullie hoe dat is afgelopen x